۱۲ تا از بهترین بیسکویت های سنتی آلمانی

آلمان کشوری است که افراد زیادی بیسکویت هایش را دوست دارند. برای اثبات این موضوع می توان تنوع زیاد بیسکویت های این کشور که در اروپای مرکزی توزیع میشود را لحاظ کرد. اگرچه انتخاب از بین این همه بیسکویت های خوشمزه سخت است، اما ما در این مقاله سعی داریم تا، ۱۲ تا از بهترین بیسکویت های سنتی آلمانی که محبوب و مورد علاقه ما در مجله اینترنتی شیرینی تا هست را به شما معرفی کنیم. شما در این لیست خواهید دید که بیشتر آن ها بیسکویت های سال نو هستند و آن به این دلیل که آلمان بیشتر از هر نوع دیگری برای بیسکویت های زنجبیلی کریسمسی خود معروف است. 
این لیست شامل معروف ترین بیسکویت های سنتی آلمانی است، که رتبه بندی این بیسکویت ها براساس معیار های مختلفی مانند محبوبیت بیسکویت ها، مزه و عطر، تاریخچه جالب و اهمیت آن ها در فرهنگ آلمان در نظر گرفته شده است . 
پس با شیرینی تا برای معرفی این بیسکویت های سنتی آلمانی خوشمزه و لذیذ همراه باشید .
 

۱۲. هایدساند (Heidesand): 

ما با یک بیسکویت ساده ولی خوشمزه و سنتی آلمانی به نام "هایدساند" لیست را شروع می کنیم. این بیسکویت سنتی آلمانی از ترکیب نان های کوچک و کره قهوه ای درست شده اند. تهیه بیسکویت های هایدساند بسیار آسان، اما بسیار خوشمزه هستند. به دلیل سادگی آن ها، می توانید به راحتی چند ماده دیگر اضافه کنید تا دستور العمل جالب تر و خوشمزه تری را داشته باشید .
هایدساند یک بیسکویت شبیه به شیرینی بوده و رنگ آن مایل به بژ است. این رنگ یادآور شن است، به همین دلیل هم نام آن "هایدساند" به معنی "شن مرتع" است و به منطقه لونبورگر هاید در شمال آلمان اشاره دارد که محل تولید این بیسکویت خوشمزه است. این منطقه با شن و بوته های زیبای بنفش در بستر خود مشهور است. این منطقه به دلیل گیاهان زیبای خود در بین گردشگران و عکاسان بسیار محبوب است. بیسکویت های هایدساند بخاطر این ارتباطی که با جغرافیا و فرهنگ آلمان دارند، در این لیست قرار گرفته اند. 
 

۱۱. بتمنچن (Bettmänchen): 

بثمنچن "Bethmann" یک بیسکویت خاص از شهر فرانکفورت آلمان است. این بیسکوییت به صورت توپک های کوچکی از خمیر بادام به همراه سه بادام در کنار آن شکل داده شده اند. بثمنچن با استفاده از خمیر بادام، آب گلاب، آرد، شکر، تخم مرغ و سایر مواد خوشمزه تهیه می شود، که همگی باعث شده است که این بیسکویت یک بیسکویت چسبنده و سفت باشد. درون این بیسکوییت نرم و بیرون آن ترد و شکننده است. عنصر اصلی این بیسکویت بدون شک مارزیپان مشهور است.
مارزیپان چیست؟
مارزیپان در واقع یک خمیر از شکر و بادام است که در دسرها به منظور افزودن طعم بادام و یا بیشتر به عنوان فوندانت بر روی کیک ها استفاده می شود. مارزیپان اغلب بخشی از دستور تهیه ها در اروپا است، اما در آمریکا کمتر استفاده می شود و به جای آن از خمیر بادام استفاده می کنند. همانطور که می توانید حدس بزنید، این دو ماده با هم یکی نیستند.

مقایسه خمیر بادامی با مارزیپان :

 به طور کلی، مارزیپان نسبت به خمیر بادام شیرین تر و لطیف تر است زیرا علاوه بر بادام، شامل مواد دیگری مانند شکر و تخم مرغ نیز می باشد. این تفاوت در مواد موجب مزه ای متفاوت می شود.
خمیر بادام کمی خشک تر و در واقع دارای بافت سفت تری است، که آن را برای پر کردن محصولات پختنی مناسب می کند اما شکل دادن به آن سخت است. مارزیپان به راحتی قابل شکل دادن و مدل سازی است تا بتوانید تزئینات مختلف و جذابی را بر روی کیک ها ایجاد کنید. 

تاریخچه بیسکویت بثمنچن : 

نام این بیسکویت به منشا واقعی آن مربوط است. بتمنچن در سال 1838 در فرانکفورت توسط یک شف فرانسوی به نام ژان ژاک گوتنیه ساخته شد، که برای خانواده بثمن، خانواده معروف آلمانی آشپزی می کرد. این آشپز بیسکویتی را که از مارزیپان تهیه شده بود و با چهار نیمه بادام کوبیده شده روی آن ابداع کرد. بر اساس گفته ها، آن چهار نیمه بادام به افتخار چهار پسر بثمن، کارل، موریتز، الکساندر و هاینریش بثمن قرار داده شده بود. دلیل نا گذاری این بیسکوییت آلمانی نیز فرزندان این خانواده بودند که بثمنچن به معنی " بثمن کوچک " است. اکنون شاید به ذهنتان برسد که چطور ژان ژاک گوتنیه چهار نیمه بادام قرار داده بود، در حالی که در ابتدا گفته شده که معمولاً سه بادام روی بیسکویت قرار می گیرد؟ شنیده های دیگری نیز وجود دارد که هاینریش چند سال پس از اختراع بیسکویت فوت کرد و از آن زمان به بعد بثمنچن با یک بادام کمتر تزئین می شود.
بیسکویت بثمنچن در آلمان بسیار محبوب است و در خانه های بسیاری تهیه شده و در نانوایی های زیادی فروخته می شود.

۱۰. اسپریتسگبک (Spritzgebäck):

 اسپریتسگبک "Spritzgebäck" نامی برای یک شیرینی ساده با شکلی جذاب و دایره ای  که درون قیف ریخته شده و و برروی سینی شکل داده می شود.
این بیسکوییت با مواد ساده مانند آرد، کره، شکر و تخم مرغ تهیه می شود. بیسکویت های کره ای خوشمزه در آلمان بسیار محبوب هستند، به خصوص در زمان کریسمس که خانواده های زیادی برای تهیه آنها دور هم جمع می شوند. اسپریتسگبک بسیار شیرین یا سنگین نیست، به همین دلیل یک میان وعده سبک و ملایم برای مصرف با چای یا قهوه است. همواره چیزی که جذابیت بیشتری به بیسکویت های سنتی آلمانی مانند این می بخشد، اضافه کردن ترکیبات و مواد مختلف برای ایجاد طعم و اثرات متفاوت است. یک نوع محبوب از اسپریتسگبک، اسپریتسگبک شکلاتی است که کل آن با شکلات تلخ خوشمزه غوطه ور شده اند. شکلات مزه بیسکویت را غنی تر و ظاهر آن را جذاب تر می کند. برخی دوست دارند درون بیسکویت ها مربا یا ژله قرار دهند تا طعم میوه ای تری داشته باشند، در حالی که برخی مواد مختلفی مانند وانیل، پوست نارنج یا لیمو و کاکائو را با خمیر مخلوط می کنند تا طعم جدیدی به وجود آورند. بدون اضافه کردن مواد اضافی، اسپریتسگبک خوشمزه، کره ای و شکننده ایست که یک میان وعده خوشمزه و جذاب را برای شما و دوستانتان فراهم می کند.

۹. ویبله (Wibele): 

ویبله یکی از بیسکویت های سنتی آلمانی است که از ترکیب آرد، پودر شکر، سفیده تخم مرغ، شکر وانیلی و اسانس وانیل تهیه می شود و شکلی شبیه به عدد  هشت و یا کفش دارد. این بیسکویت سنتی منطقه بادن-وورتمبرگ در آلمان (منطقه سوابیا) و مخصوص این منطقه است، به همین دلیل کمتر در دیگر مناطق یافت می شود. ویبله در خانه های سوابیایی و در فروشگاه های شیرینی پزی، نانوایی ها، فروشگاه های خوراکی، و غیره تهیه می شود. آلمانی ها از ویبله همراه با قهوه خود لذت می برند.. به دلیل داشتن شکر وانیلی و طعم دهنده های وانیلی، بیسکویت ها دارای طعم وانیلی معطر قوی هستند.

تاریخچه بیسکویت ویبله

ویبله برای اولین بار در سال ۱۷۶۳ در لانگنبورگ تهیه شد و خالق آن فرض می شود که یک شیرینی پز مربوط به دادگاه هوهنلوه-لنگنبورگ به نام یعقوب کریستین کارل ویبل بود. ویبله این دستور غذایی را برای رضایت امیر تهیه کرد.
تاریخ دیگری که برای ویبله بسیار مهم است، سال ۱۹۶۵ است که پادشاه بریتانیا، الیزابت دوم در بازدید از آلمان به عنوان هدیه ویبله سوابیایی دریافت کرد. 

 

 

۸.  انیس‌پلاتسن (Anisplätzchen) : 

انیس‌پلاتسن، بیسکویت های سنتی آلمانی هستند که طعم، بو و ظاهر آن‌ها به وضوح متمایز است. دلیل این متمایز بودن، مواد اولیه ای است که طعم قوی این بیسکویت را تشکیل می دهد. دانه یکی از گیاهان دارویی به نام انیس، طعم و بوی یک بیسکویت ساده با مواد اصلی مانند تخم مرغ، آرد و شکر را بسیار تأثیرگذار می کند. اما ظاهر خاص این بیسکویت های سنتی آلمانی به خاطر گیاه دارویی انیس نیست بلکه حاصل تکنیک تهیه خمیر آن‌هاست که فوراً پخته نمی شود، بلکه برای مدتی (حدود ۴ ساعت) 'آن را استراحت' می دهند. این کار باعث می شود که تخم مرغ و شکر موجود در خمیر بالا بروند و لایه ای شبیه به مرنگ بر روی خمیر ایجاد شود. این لایه، هنگام پخت بیسکویت، قابل مشاهده خواهد بود و نتیجه آن بیسکویت سفید و کرمی با ظاهری خامه ای خواهد شد. این روش تهیه، انیس‌پلاتسن را سبک و با طعم قوی می سازد، در حالی که درون آن نرم و لذیذ است. مجله اینترنتی شیرینی تا برای کسانی که از بیسکویتی با طعم قوی و عطردار لذت می برند، انیس‌پلاتسن را حتما پیشنهاد میکند .

 

۷. آاشنر پرینتن (Aachener Printen): 

یکی از جالب‌ترین بیسکویت های سنتی آلمانی ، بیسکویت زنجبیلی به نام "آاشنر پرینتن" است که رسماً فقط در شهر آاشن و چند روستای مجاور تولید می شود. این بدان معناست که "آاشنر پرینتن" به عنوان یک محصول انحصاری برای آاشن در نظر گرفته میشود. این بیسکویت سنتی آلمانی دارای طعم منحصر به فردی می باشد، زیرا که مخلوطی از ادویه‌های مختلف در خمیر آن استفاده شده، از جمله دارچین، دانه یکی از گیاهان دارویی به نام انیس و زنجبیل. "آاشنر پرینتن" دارای شکل بیضوی است زیرا خمیر در قالب های بیضوی قرار داده می شود، با این حال برخی از آن‌ها در قالب هایی با شکل‌های مختلف نیز قرار داده می شوند. این فرآیند فشرده کردن خمیر در قالب ها دقیقاً دلیل نامگذاری این بیسکویت‌ها به عنوان "پرینتن" است. این بیسکویت بسیار سفت است زیرا موادی که رطوبت را فراهم می کنند، مانند تخم مرغ، شیر، چربی یا آب، در دستور پخت وجود ندارند. علاوه بر این، شامل سه نوع شکر است که در طول پخت و سرخ شدن کاراملیزه می شوند و باعث سفتی بیشتر بیسکویت می شوند.
این بیسکویت سنتی آلمانی با تاریخی طولانی به دلیل تولید محلی از قرن ۱۵ به وجود آمده‌اند. درباره منشأ "آاشنر پرینتن"، داستان‌های زیادی وجود دارند. یکی از این داستان‌ها، راجع به یک نانوا از نورمبرگ است که بر اساس دستورالعمل نان زنجبیلی نورمبرگ، دستورالعملی را تغییر داد و یک نوع نان زنجبیلی سفت به نام "پرینتن" را ایجاد کرد. سپس این نان به آاشن رسید و بسیار محبوب شد. افسانه دیگری به شما می‌گوید که یک شاگرد نانوایی با بهره‌گیری از دستور پخت نان زنجبیلی امپراتور آلمان، کارل، "آاشنر پرینتن" را محبوب کرد. بعد از مرگ امپراطور، شاگرد نانوایی دستورالعمل را به دست آورد و با تولید بیشتر این بیسکویت، موفقیت بزرگی را برای خود کسب کرد. درست یا نادرست، این شنیدهها قطعاً داستان پشت منشأ "آاشنر پرینتن" را جذاب می کنند و موجب محبوبیت بیشتر این بیسکویت سنتی آلمانی شده‌اند. گردشگران زیادی از سراسر جهان به آاشن سفر می کنند و بدون امتحان کردن بیسکویت های سنتی آلمانی ، برنمی‌گردند. برای بسیاری از مسافران، امتحان کردن "آاشنر پرینتن" همانند بازدید از کلیسای آاشن قدیمی، که در آن بدن امپراتور کارلمان دفن شده است، یک ضرورت است. به دلیل تاریخ غنی خود، آاشن اکنون یکی از مقاصد گردشگری محبوب در آلمان است.

 

۶. هاوس‌فروینده (Hausfreunde): 

بیسکویت بعدی در لیست ما یکی از بیسکویت های سنتی آلمانی محبوب در کریسمس است . این بیسکویت ها به دلیل اینکه خمیر آن‌ها با مربای زردآلو خوشمزه و خمیر بادامی (یا مارزیپان) فوق‌العاده پوشیده شده است، و همچنین لایه ای از شکلات تلخ بر روی آن ها قرار دارد ، بسیار خوشمزه و لذیذ هستند.

آلمانی‌ها معمولاً گردوهای کاراملی شده را بر روی آن قرار می دهند، که این بیسکویت را به یکی از کرمی‌ترین و جذاب‌ترین بیسکویت‌هایی که تا کنون دیه و مزه کرده ایم، تبدیل کرده است.
نام این بیسکویت به زبان آلمانی است و به انگلیسی به معنی "خانه دوست" ترجمه می شود .اگرچه این بیسکویت بسیار کرمی و مخملی است، اما با نگه داشتن آن‌ها در یخچال، بخش کرمی آن‌ها سفت می‌شود، بنابراین شما می‌توانید به راحتی آن‌ها را نوش جان بفرمایید.
شیرینی هاوس‌فروینده معمولا در کریسمس سرو و تهیه میشود ولی علاوه بر آن، برای سایر مناسبت‌ها و رویدادهای ویژه در سال مانند عروسی یا جشن تولد نیز عالی هستند. به طور خلاصه، این بیسکویت های سنتی آلمانی همیشه عالی هستند. 

 

۵. پفرنوسه (Pfeffernusse): 

یکی از زیباترین بیسکویت های سنتی آلمانی ، پفرنوسه سفید است. این بیسکویت کوچک و گرد از ادویه‌های مختلف، شیره‌ی ذرت، شکر قهوه‌ای، فلفل سفید، عسل، آرد و غیره ساخته می‌شود که در آلمان بسیار محبوب است. رایحه این شیرینی شبیه به زنجبیل است و در طعم نیز کمی شبیه به آن است . پفرنوسه نه تنها یکی از بیسکویت های سنتی آلمانی است، بلکه به بخشی از فرهنگ هلندی و بلژیکی نیز مربوط می شود. به گفته‌ی مردم، بیسکویت پفرنوسه در نواحی گسترده‌ای که سه کشور را شامل می‌شود، به وجود آمده است و با جشن سنت نیکلاس که در تاریخ ۵ دسامبر در هلند و در تاریخ ۶ دسامبر در آلمان و بلژیک جشن گرفته می شود، مرتبط است. در این روز، کودکان هدایایی از سنت نیکلاس دریافت می کنند که یادآور شخصیت بابا نوئل است. به گفته‌ی مردم، این زمان از سال زمانی بود که در گذشته پفرنوسه پخته می‌شد.
نام بیسکویت پفرنوسه به معنی فلفل گردویی است که به یکی از مواد مورد استفاده در دستور پخت( فلفل سفید)، و به شکل بیسکویت (شبیه به گردو) اشاره دارد . به نظر ما این که در دستور تهیه  این بیسکویت فلفل سفید و لایه گارنیش سفید وجود دارد بسیار جالب است، نکته جالب دیگه ای که وجود دارد این است که این بیسکویت بیشتر در زمستان تهیه می شود و به همین دلیل است آن را سفید برفی دنیای بیسکویت میدانیم و همچنین Pfeffernusse را بهترین بیسکویت فلفل آلمانی معرفی میکنیم. 
پفرنوسه به یکی از بیسکویت های سنتی آلمانی محبوب خانواده‌ها در سراسر جهان تبدیل شده است، به حدی که روز ویژه‌ای برای جشن گرفتن این بیسکویت در ایالات متحده تعیین شده است ؛ ۲۳ دسامبر روز ملی پفرنوسه در ایالات متحده است.

 

 

۴. وانیل کیفرل (Vanillekipferl) : 

وانیل کیفرل یکی از محبوب‌ترین بیسکویت‌های اتریشی است که با مغزهای خرد شده درست شده و شکر وانیلی روی آن پاشیده می‌شود. بله، درست شنیدید. وانیل کیفرل در واقع در اتریش اختراع شده است، اما به سرعت در سرزمین آلمان گسترش یافته و اکنون یکی از محبوب‌ترین بیسکویت های سنتی آلمانی محسوب می‌شود. وانیل کیفرل به عنوان یک دسر آلمانی شناخته می‌شود. این بیسکویت‌ها در جمهوری چک، اسلواکی و مجارستان نیز به طور گسترده مصرف می‌شوند. با توجه به تاریخ مشترک طولانی وانیل کیفرل بین اتریش و آلمان، ما تصمیم گرفتیم که این بیسکویت‌های نرم را در بالای لیست بیسکویت های سنتی آلمانی قرار دهیم، با این حال به یاد داشته باشیم که این خوراکی کوچک ابتدا در وین اتریش ساخته شد. وانیل کیفرل بیسکویت‌هایی هستند که هلالی شکل اند و با شکر وانیلی تزیین میشوند که به آن‌ها طعم شیرینی دلپذیر می‌دهد. این بیسکویت‌ها نرم و مغزی و به سادگی در دهان آب می‌شوند. آن‌ها از مواد مشترک بیسکویت به طور سنتی ساخته شده اند و بدون تخم مرغ یا بیکینگ پودر درست می‌شوند. چیزی که مواد را با هم ترکیب می‌کند، کره و مغزهای خرد شده است. وانیل کیفرل به عنوان بیسکویتی که بیشتر در کریسمس مصرف می‌شود، اغلب به عنوان هدیه به خانواده و دوستان در طول تعطیلات کریسمس داده می‌شود.
همانند بسیاری از بیسکویت‌های شکری دیگر، وانیل کیفرل در صورت نگهداری در یک ظرف دربسته تازه می‌ماند (تا ۳-۴ هفته می‌تواند نگهداری شود). 

 

۳. اسپرینگرله (Springerle):

اسپرینگرله یکی از  بیسکویت های سنتی آلمانی با تاریخی به حداقل ۷۰۰ سال پیش است. این بیسکویت با طعم عصاره وانیل، را به عنوان یک نشان خوش شانسی در مناسبت‌های خاصی مانند تعطیلات، عروسی، تولد و غیره به عزیزانشان هدیه می‌دهند. اسپرینگله در منطقه سوابیا در جنوب آلمان شکل گرفته است.
نام اسپرینگله از زبان آلمانی گرفته شده و به معنی "جاپجاپ کوچک" است زیرا در حین پختن بیسکویت، آن‌ها بالا و پایین می‌پرند.
اسپرینگله هم بیسکویتی هست که ترکیبی از نرمی و لطافت و روغنی و خشکی دارد. قسمت مرکزی آن نرم و لطیف و قسمت خارجی آن خشک و ترد است. اما ویژگی بیشتر این بیسکویت‌ها ویژگی ظاهری آن‌هاست. آن‌ها یک اثر هنری واقعی هستند. اسپرینگله در قالب‌هایی با طرح‌های مختلف قرار می‌گیرد، تا بیسکویت دارای تصاویر کوچک پیچیده روی سطح آن باشد. در گذشته، قالب‌ها از چوب ساخته می‌شدند و وظیفه نانوا نه تنها پختن بیسکویت بلکه همچنین ساختن حکاکی چوبی روی قالب بود. اگر نانوا به موفقیت در ایجاد تزیینات زیبا در حکاکی‌های خود دست یافته بود، به عنوان یک نانوای برجسته شناخته می‌شد. هر چه قالب زیبا و پیچیده‌تر باشد، نانوا  تحسین بیشتری شده است.
نمادهای موجود بر روی بیسکویت می‌تواند به هر چیزی بستگی داشته باشد. نمادهای غالب در طول تاریخ تغییر کرده‌اند، از نمادهای مذهبی در قرن ۱۵، به تصاویر شجاعت و شوالیه‌ها، سپس در دوره رمانتیک قرن نوزدهم تصاویری که عشق، مناظر، دوستی و غیره را نشان می‌دهند،. در قرن بیستم، تصاویر غالب شامل پدر کریسمس، تندر و درختان کریسمس بودند، که این تصاویر کریسمسی همچنان محبوب‌ترین‌ها هستند زیرا بیشترین استفاده از این بیسکویت در کریسمس است، با این حال، مثال‌های بسیاری از بیسکویت‌های با تصاویر مختلف مانند گل‌ها، مناظر و حکاکی‌های زیبا نیز وجود دارد که در طول سال پخته می‌شوند. 

 

۲. زیمتسترنه (Zimtsterne) : 

در زمان کریسمس، یکی از نمادهایی که روی درختان کریسمس یا در کلیساها می‌بینیم، ستاره است که نماد نوری است که سه مرد دانا را به نوزاد مریم یعنی حضرت عیسی هدایت کرد. حتی در زمان کریسمس، نماد ستاره در بیسکویت‌ها هم وجود دارد. محبوب ‌ترین بیسکویت ستاره شکل آلمانی زیمتسترنه (ستاره دارچین) است، یک بیسکویت کریسمسی پر از طعمی خوشمزه و شیرین. Zimtsterne تقریباً به طور کامل از بادام زمینی و به طور سنتی از بادام درست می شود، اما امروزه مردم فندق را نیز به دستور تهیه این بیسکویت اضافه می کنند.
ستاره‌ها با یک شیرینی سفید خوشمزه پوشیده شده‌اند که از سفیده تخم مرغ و شکر ساخته می‌شود که در دنیای آشپزی با نام مرنگوی (meringue) شناخته می‌شود. یکی از مواد مهم دیگر، شکر وانیلی است که یکی از مواد شایع در دستور العمل‌های اروپایی است، اما در آمریکا به ندرت استفاده می‌شود. 

بیسکویت زیمتسترنه در بازارهای کریسمس : 

این بیسکویت های سنتی آلمانی دربازارهای کریسمسی آلمان، اتریش و سوئیس به طور معمول یافت می‌شود. این بازارهای کریسمسی در آلمان در زمان کریسمس بسیار پربازدید هستند؛ در این بازارها می‌توانید انواع غذاهای کریسمسی را بخرید و با عزیزان خود وسط نورهای کریسمس، موسیقی زیبا و گرمای روح کریسمس، وقت خوشی داشته باشید. 

 

 

۱. لب‌کوخن (Lebkuchen): محبوب‌ترین بیسکویت آلمان

حالا به یکی از محبوب‌ترین بیسکویت های سنتی آلمانی رسیده‌ایم . لب‌کوخن یا بیسکویت زنجبیلی. این بیسکویت در هر بازار کریسمسی به فروش می‌رسد و با بوی خوشمزه زنجبیل، بازارها را پر می‌کند. لب‌کوخن از ادویه‌های مختلف و به ویژه زنجبیل تهیه می‌شود و در طرح‌ها و شکل‌های مختلفی عرضه می‌شود. بله، لب‌کوخن به راحتی می‌تواند به هر شکل و طرحی که می‌خواهید تهیه شود. این بیسکویت های سنتی آلمانی به صورت بیسکویت های نازک پخته می‌شوند و می‌تواند شکلات تلخ یا لایه ای از آیسینگ شکر  بر روی آن قرار داده شود. محبوب‌ترین نوع آن بدون شک لب‌کوخنهرتسن (lebkuchenherzen) است که به طرز استادانه ای با آیسینگ و طرح های مختلف و همچنین مرد معروف شیرینی زنجبیلی تزئین شده است.
لب‌کوخن به طور سنتی در سراسر آلمان با نوع‌های منطقه‌ای مختلفی مانند زنجبیل نورنبرگ و آکنر پرینتن پخته می‌شود. گفته می‌شود که مبدأ لب‌کوخن به بیسکویت‌های دوران باستان برمی‌گردد و نوع پیشین آن در "کیک عسل" است که توسط یونانیان باستان، رومیان و حتی مصریان خورده می‌شد. این مردم به دلیل اینکه عسل، تنها شیرین‌کننده‌ای بود که داشتند و آن را هدیه ای از خدایان تلقی می‌کردند، کیک عسل را دوست داشتند. با این حال، خود لب‌کوخن گفته می‌شود که توسط راهبانان در فرانکونیای ایجاد شد. این بیسکویت به سرعت به عنوان یکی از محبوب ترین خوراکی‌ها برای مردم شناخته شد، به همین دلیل بسیارمهم بود که بهترین لب‌کوخن را تهیه کنند. این نشان می‌دهد که در گذشته آلمان، نانوایانی وجود داشتند که در تهیه لب‌کوخن تخصص داشتند و به خودشان با محصولات لب‌کوخن خود افتخار میکردند

کدام نوع لب‌کوخن بهتر است؟

پاسخ ساده است: هر کدام که بهترین را پیدا کردید. با توجه به تنوع بیشمار، همیشه گزینه‌هایی برای انتخاب وجود دارد، بنابراین هیچ نوع خاصی بهترین نوع نیست. از دستور العمل‌های مختلف استفاده کنید و ببینید کدام یک مورد علاقه شما است

 

آیا تا به حال برخی از این بیسکویت های سنتی آلمانی  امتحان کرده‌اید؟ نظر شما درباره آن‌ها چیست؟
 

لطفا به این مقاله امتیاز دهید: